Sen leylasın ben mecnun Sen vurgunsun ben vurgun güneş doğuruyor çocuklarını toprağa dağılı binlerce tomurcuk işliyorsun göğün...

Duyuyorum cebimde fısıltılar Sığmayıp kalemime taşıyorlar Haykırış arzusu içte gürlemeler Yanık yankı yana yanıyorlar Atıyorum elimde...

Bu canımı titreten his elinde asası ip öpüştürüyor boynumda ilmeğine bahar saklamış yokmuş gibi asası kanıyorum Bu bahar vakti...

Bilmek seni varlığınla canımda toprağın ağışında umulmadık sevilerde ümitvar bakışlarda İçmek seni kadeh kadeh baş başa şarabın...

Kalk, çık gölgelerin ardından Açığa vursun gizli her yalan Yüzünde sinsi bir şeytan

Esasen ben hiçbir şey bilmiyorum Zihnimdeki herkes bulup buluşturucu Ömürler soluyor sabaha karşı masamda Beynim olmazları sorup...

Kurulu düzenin kaçınılmaz ıstırabıyım Bir elin çarkı çevirirken bir elin boynumu arar durur Gece yatsan gözün açık Gündüz...